Friday, October 10, 2008
at
1:10 AM
|
အပိုင္း(၄)
သည့္အၿပင္ကား ဘယ္သူမွ ဘာမွ်မတတ္နိဳင္ေတာ့ပါ။ ရဟတ္ယာဥ္ အလာကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္သာရွိသည္။
ေဒ့ဗ္ဂ်င္ဆင္သည္ စထရန္႕အနီးသို႕ေလွ်ာက္သြားၿပီး ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပတ္ေနေသာ ေၿခေထာက္
သည္ ရွဳံ႕ တြန္႕ေနၿခင္းမရွိေတာ့။ စထရန္႕အသက္ ရွိေသးေလာဟု ေတြးမိၾကသည္။ အတန္ၾကာမွ
သူ႕မ်က္လံုးမ်ားပြင့္လာၿပီး ေဒ့ဗ္ဂ်င္ဆင္ ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ.................
“အို....................ဘုရားသခင္”
ဟုရြတ္ဆိုလိုက္ သည္ ။သူညည္းတြားသည္။ ထို႕ေနာက္ အနည္းငယ္ ေရြ႕လ်ားလိုက္ၿပီးေနာက္ .......
“အို.............ဘုရားသခင္၊သူငယ္ခ်င္း ငါ့ကိုမသတ္ပါနဲ႔”
“ဆက္သာေအာ္ေနပါ”
ဂ်င္ဆင္ ကေၿပာလိုက္သည္။
လီစထရန္႕မွာမူ ေနာက္တြင္ ေမ့ေနဟန္ရွိသည္။ သူသည္ တစ္သကၠန္႕ ေလာက္ ၿငိမ္သက္ေနၿပီးေနာက္
သူ႕ေၿခေထာက္ ကို ညႊန္ၿပကာ ........
“ဒဏ္ရာကသိပ္ မၿပင္းပါဘူး တကယ္ပါ သူတို႕က်ဳပ္တိုက္ရင္ ပါသြားမွာပါ တကယ္ပါ”
“အမွန္ပဲ သူတို႕ က်ဳပကယ္လိုက္ရင္ ၿပီးသြားမွာပဲ”
“မင္းတကယ္ေၿပာတာလား”
“တကယ္ေပါ့”
စထရန္႕သည္ ေကာင္းကင္ကို မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္သတိလစ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သတိၿပန္လည္လာသည္။
“ငါ့ကို မသတ္ပါနဲ႕”
“မသတ္ပါဘူး”
ဂ်င္ဆင္က ၿပန္ေၿပာသည္။
“တကယ္ေၿပာတာလား”
“တကယ္ေပါ့”
“ဒါကို မင္းကတိေပးရမယ္၊ က်ိန္ရမယ္၊ ငါ့ကိုမသတ္ဘူးဆိုတာ မင္းက်ိန္ၿပီးေၿပာရမယ္”
ဂ်င္ဆင္ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး..................
“ငါက်ိန္ၿပီးေၿပာပါတယ္”
အတန္ၾကာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တိုကသည္ သူ႕ကို ရဟတ္ယာဥ္ ဆီသို႕သယ္သြားၾကသည္။ ဂ်င္ဆင္က
အေကာင္းပကတိရွိေသာ ေၿခေထာက္ကို လက္ၿဖင့္တို႕ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္။
“ကဲသြားေပေတာ့”
ေနာက္ပိုင္းတြင္ လီစထရန္႕ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၾကားသိရသည္။ ထုိအခါမွပင္
ေဒ့ဗ္ဂ်င္ဆင္သည္လည္း ၀န္ထုပ္၀င္ပိုးၾကီး က်သြားေတာ့သည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ Enemies and Frieends By Tim O'Brien (ကရင္)
သည့္အၿပင္ကား ဘယ္သူမွ ဘာမွ်မတတ္နိဳင္ေတာ့ပါ။ ရဟတ္ယာဥ္ အလာကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္သာရွိသည္။
ေဒ့ဗ္ဂ်င္ဆင္သည္ စထရန္႕အနီးသို႕ေလွ်ာက္သြားၿပီး ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပတ္ေနေသာ ေၿခေထာက္
သည္ ရွဳံ႕ တြန္႕ေနၿခင္းမရွိေတာ့။ စထရန္႕အသက္ ရွိေသးေလာဟု ေတြးမိၾကသည္။ အတန္ၾကာမွ
သူ႕မ်က္လံုးမ်ားပြင့္လာၿပီး ေဒ့ဗ္ဂ်င္ဆင္ ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ.................
“အို....................ဘုရားသခင္”
ဟုရြတ္ဆိုလိုက္ သည္ ။သူညည္းတြားသည္။ ထို႕ေနာက္ အနည္းငယ္ ေရြ႕လ်ားလိုက္ၿပီးေနာက္ .......
“အို.............ဘုရားသခင္၊သူငယ္ခ်င္း ငါ့ကိုမသတ္ပါနဲ႔”
“ဆက္သာေအာ္ေနပါ”
ဂ်င္ဆင္ ကေၿပာလိုက္သည္။
လီစထရန္႕မွာမူ ေနာက္တြင္ ေမ့ေနဟန္ရွိသည္။ သူသည္ တစ္သကၠန္႕ ေလာက္ ၿငိမ္သက္ေနၿပီးေနာက္
သူ႕ေၿခေထာက္ ကို ညႊန္ၿပကာ ........
“ဒဏ္ရာကသိပ္ မၿပင္းပါဘူး တကယ္ပါ သူတို႕က်ဳပ္တိုက္ရင္ ပါသြားမွာပါ တကယ္ပါ”
“အမွန္ပဲ သူတို႕ က်ဳပကယ္လိုက္ရင္ ၿပီးသြားမွာပဲ”
“မင္းတကယ္ေၿပာတာလား”
“တကယ္ေပါ့”
စထရန္႕သည္ ေကာင္းကင္ကို မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္သတိလစ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သတိၿပန္လည္လာသည္။
“ငါ့ကို မသတ္ပါနဲ႕”
“မသတ္ပါဘူး”
ဂ်င္ဆင္က ၿပန္ေၿပာသည္။
“တကယ္ေၿပာတာလား”
“တကယ္ေပါ့”
“ဒါကို မင္းကတိေပးရမယ္၊ က်ိန္ရမယ္၊ ငါ့ကိုမသတ္ဘူးဆိုတာ မင္းက်ိန္ၿပီးေၿပာရမယ္”
ဂ်င္ဆင္ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး..................
“ငါက်ိန္ၿပီးေၿပာပါတယ္”
အတန္ၾကာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တိုကသည္ သူ႕ကို ရဟတ္ယာဥ္ ဆီသို႕သယ္သြားၾကသည္။ ဂ်င္ဆင္က
အေကာင္းပကတိရွိေသာ ေၿခေထာက္ကို လက္ၿဖင့္တို႕ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္။
“ကဲသြားေပေတာ့”
ေနာက္ပိုင္းတြင္ လီစထရန္႕ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၾကားသိရသည္။ ထုိအခါမွပင္
ေဒ့ဗ္ဂ်င္ဆင္သည္လည္း ၀န္ထုပ္၀င္ပိုးၾကီး က်သြားေတာ့သည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ Enemies and Frieends By Tim O'Brien (ကရင္)
Posted by
ကရင္
0 comments:
Post a Comment