အိမ္ေထာင္သက္ (၂၁)ႏွစ္အၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကၽြန္ေတာ့္ကို အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ညစာအတ ူ

ထြက္စားၿပီး ရုပ္ရွင္အတူတူ ၾကည့္ေစခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ေျပာပါတယ္။
သူကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
အတူတူ ရွိေနခ်င္တာ သူသိတယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေျပာေနတ့ဲ အမ်ိဳးသမီးဆိုတာ မုဆိုးမအျဖစ္ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနတာ (၁၉)ႏွစ္ရိွၿပီျဖစ္တ့ ဲ
ကၽြန္ေတာ့္အေမပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အလုပ္ေတြန႔ဲ သားသမီး(၃)ေယာက္အတြက္ တာ၀န္ေတေြ ၾကာင့္
အေမ့ဆီကို အေၾကာင္းထူးရွိတဲ့ တခါတရံကလြဲလို႔ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး။
အဒဲ ီညကေတာ့ အေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကၽြန္ေတာန္ ဲအ႔ တူ ညစာထြက္စားၿပီး ရုပ္ရွင္ၾကညဖ့္ ို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"သား... ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲ?" အေမဟာ ညည့္နက္မွဖုန္းလာရင္၊ ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္
အျပင္ထကြ ္စားဖို႔ေခၚရင္ သတင္းဆိုးေတြမ်ား ရိွလို႔လားလို႔ သံသယ၀င္တတ္တဲ့သူပါ။
"မဟုတ္ပါဘူး အေမရယ္။ အေမန႔ဲ ေအးေအးေဆးေဆးေတြၿ႔ ပီး စကားေလးဘာေလး ေျပာခ်င္လို႔ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ အေမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ" အေမက စဥ္းစားသလို ခဏျငိမ္သြားၿပီးမွ "အရမ္းေကာင္းတာေပါ့
သားရယ္" လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
အဒဲ ီအပတ္ ေသာၾကာေန႔မွာ ရုံးဆင္းတာန႔ဲ အေမ့ကကို ားနဲ႔ သြားႀကိဳပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထမဲ ွာ
နည္းနညး္လႈပ္ရွားေနမိတယ္။ အေမ့အမိ္ကို ေရာက္တဲအ့ ခါမွာ အေမလညး္ ကၽြန္ေတာလ့္ ိုပဲ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္
ရႊင္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေမက ကုတ္အက်ီေလး၀တ္ၿပီး တံခါး၀မွာ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ဆံပင္ေလးေတြကို
အေခြအလိပ္ေလးေတြ လုပ္ထားၿပီး အေဖနဲ႔ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ ပဲြတနု္းက ၀တ္ခဲ့တဲ ့
အက်ီေလးကိုပဲ ၀တ္ထားပါတယ္။ အေမ့မ်က္ႏွာေပၚက အျပံဳးဟာ နတ္သမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါလိုပဲ လင္းလက္ေတာက္ပေနပါတယ္။
"အေမ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငါသ့ ားေလးန႔ဲ အျပင္ထကြ ္ၿပီး ထမင္းစားမလို႔ လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတေို႔ တြက
အေမ့ကိုအထင္ႀကီးေနၾကတယ္။ သားန႔ဲ ဘယ္ေတြသြားတယ္ ဘာေတစြ ားတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုျပန္ေျပာျပ
ရဦးမယ္။ သိပ္သိခ်င္ေနၾကတယ္..." ကားေပၚတက္ရင္း အေမကေျပာတယ္။
ဆိုင္အေကာင္းစားႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္န႔ဲ ေႏြးေထြးမႈရိွတ့ဲ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔
သြားလိုက္တယ္။ ထိပ္တန္းအမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဟန္ပန္မ်ိဳးနဲ႔ အေမက ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို
ကိုင္ထားပါတယ္။ စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ကၽြန္ေတာ္က ဖတ္ျပရပါတယ္။
အေမက စာလံုးႀကီးႀကီးေတြကိုပဲ ဖတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။ ဖတ္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ထိုင္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲအ့ ေမ့ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အတိတ္ကို သတရိေနတ့ဲ အျပံဳးေလးန႔ဲ အေမကေျပာ
တယ္...
"သားငယ္ငယ္ေလးတုန္းကေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ဖတ္ျပတဲ့သူက အေမေပါ့..."
"အခုေတာ့ အေမအနားယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို အလွည့္ေပးေပါ့... ေနာ္အေမ..." လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္ပါ
တယ္။
ညစာစားရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေကာင္းေကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲပ့ ါတယ္။ ေျပာျဖစ္တ့ဲ အေၾကာင္း
အရာေတြက ဘာမွေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလတ္တေလာ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္တယ္
ဘာေတျြဖစ္တယ္ဆိုတာကို အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္ၾကတာပါ။ စကားေျပာတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြား
သလဲဆိုရင္ ရုပ္ရွင္ေတာင္ လြတ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
အေမ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ အေမက "အေမတို႔ ေနာက္တစ္ခါလည္း အခုလိုပဲ အျပင္ထြက္စားၾကဦးမယ္ေလ။
ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အေမက ေကၽြးမွာေနာ္..." လို႔ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူလိုက္ရပါတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္တဲအ့ ခါ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက "ညစာထြက္စားတာ ေပ်ာ္ခဲလ့ ား" လို႔ အျပံဳးနဲ႔ ေမးပါတယ္။
"အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ေတာင္ အမ်ားႀကီးပိုၿပီး ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..."
လို႔ ျပန္ေျဖမိပါတယ္။
ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ရုတ္တရက္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏွလံုးေရာဂါခံစားရၿပီး အေမဆံုးရွာပါတယ္။ အျဖစ္
အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းလို႔ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွေတာင္ လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အေမဆံုးၿပီး သိပ္မ
ၾကာခင္မွာ အေမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သြားခတဲ့ ့ဲ စားေသာက္ဆိုင္က ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္း မိတၱဴတစ္ေစာင္ပါတဲ့
စာအတိ ္တစ္အတိ ္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ ျဖတ္ပိုင္းမိတၱဴနဲ႔အတူ အေမေရးထားတဲ့
စာေလးတစ္ေစာင္ပါ ပါလာပါတယ္။
"သား... ဒေီ ငေြ တာင္းခံလႊာအတြက္ အေမႀကိဳၿပီး ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္... အဒဲ ီေန႔မွာ အေမသားတို႔နဲ႔ အတူရိွေန
ႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာေတာ့ သိပ္မေသခ်ာဘူး... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမလူႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ ပိုက္ဆံ ေပး
ခဲ့တယ္။ အေမ့သားန႔ဲ အေမ့ေခၽြးမ အတကြ ္ပါ... သားနဲည႔ စာထြက္စားတဲည့ ဟာ အေမ့အတြက္
ဘယ္ေလာက္အဓိပၸါယ္ရွိတယ္ဆိုတာ သားဘယ္ေတာ့မွ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး... သားကို အေမသိပ္ခ်စ္
တယ္..."
အေမ့စာကို ဖတ္ၿပီးခ်နိ ္မွာ ကိုယ္ခ်စ္တသဲ့ ူကို ခ်စ္တအဲ့ ေၾကာင္း အခ်ိန္မီေျပာဖို႔၊ သူတို႔ရသင့္တ့ဲ တန္ဖိုးရိွတဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်နိ ္ေတကြ ို အခ်နိ ္မီေပးဖို႔ ဘယေ္လာက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာန္ ားလညလ္ ိုက္ပါ
တယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ကြ်န္ေတာ္ဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာသာျပန္ တဲ့ စာေရးဆရာရဲ့နာမည္မပါတဲ့အတြက္ မထည့္ထားတာပါ။
ဘာသာျပန္ သူအားေလးစားလွ်က္ အားလံုးဖတ္ဖို့အတြက္ မူရင္းအတိုင္းေရးသားထားပါတယ္ (ကရင္)